Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli IX - Bünyamin ATALAY
4/28/25 - 8:56 AM
|
Quiz me!
Flashcards
Mindmapnew
Audio Recapnew
Rewrite
Transcript

Türkiye Yüzyılı Maarif Modelinde İçerik Çerçevesi

Bu not, Türkiye Yüzyılı Maarif modelindeki içerik çerçevesini, özelliklerini, bilgi kümelerini ve nasıl tasarlandığını ele almaktadır.
İçerik Çerçevesinin Genel Özellikleri:
  • Öğrenme çıktılarına bağlılık: İçerik çerçevesi, belirlenen öğrenme çıktılarına (kazanımlar, hedefler, beceriler) ulaşmak için gereken konuları kapsar. Eski sistemdeki "içerik" öğesine karşılık gelir, ancak farklı bir yapıya sahiptir.
  • Öğrenme sürecinde sunum: İçerik, öğrenme sürecinde, eğitim durumları ve öğrenme-öğretme yaşantıları aracılığıyla sunulur. Yöntemler, teknikler ve stratejiler kullanılarak öğrencilere aktarılır.
  • "Ne öğrenilecek?" sorusuna yanıt: İçerik çerçevesi, "öğrenciler ne öğrenmeli?", "ne bilmeli?", "ne öğretilmeli?" sorularına yanıt arar. Esas odak noktası, öğrencilere verilecek konulardır.
  • Disiplin/ders alanına özgü bilgiler: İçerik çerçevesi, belirli bir disiplinin veya ders alanının içerdiği bilgileri ifade eder. Türkçe, matematik, sosyal bilimler, fen bilimleri gibi tüm ders alanlarında kullanılır. "Konu", "tema", "kapsam", "muhteva" gibi terimlerle de ifade edilebilir.
  • İçeriğin niteliği: İçeriğin sağlam, bilimsel temellere dayanan, geçerli, güvenilir ve güncel olması esastır. Kulaktan dolma bilgilerden kaçınılmalı, bilimsel kuramlar ve argümanlar temel alınmalıdır.
  • Dinamik ve sürekli yapı: İçeriğin güncel olması, dinamik ve sürekli bir yapıya sahip olduğunu gösterir.
İçerik Çerçevesinin Tasarımı:
  • Yatay ve dikey ilişki: İçerik, yatay ve dikey ilişkilerle (kaynaşıklık) oluşturulur.
  • Dikey ilişki (sarmal yapı): Bir dersin içeriği, farklı yıllara göre kendi içinde ilişkili ve genişleyen bir yapıdadır. Örneğin, 6. sınıf Türkçe konusu ile 8. sınıf Türkçe konusu arasında ilişki bulunur ve 8. sınıfta konu daha geniş kapsamlı işlenir. Bu, programa derinlik kazandırır.
  • Yatay ilişki (disiplinler arası bağlantı): Farklı derslerin içerikleri arasında kurulan ilişkilerdir. Örneğin, Türkçe dersindeki bir konu ile sosyal bilimler dersindeki bir konu arasında bağlantı kurulabilir. Bu, disiplinler arası korelasyonel bir tasarımdır ve anlamlılığı artırır.
İçerik Çerçevesindeki Bilgi Kümeleri:
İçerik çerçevesi dört bilgi kümesinden oluşur:
  1. Disipline özgü bilgi: Belirli bir derse ait kavramlar, ilkeler ve genellemeleri içerir. Diğer bilgiler için temel oluşturur ve ön koşul bilgileri kapsar. Örneğin, eğitim dersinde eğitimin tanımını bilmek.
  1. Disiplinlerarası bilgi: Birden fazla derste kullanılan bilgilerdir. Transfer becerisini geliştirir ve bilgilerin anlamlı ve kalıcı öğrenilmesine katkı sağlar. Örneğin, kuraklık konusunu Hayat Bilgisi, Matematik, Müzik ve Resim derslerinde işlemek.
  1. Epistemik bilgi: Öğrencinin bilgiye ulaşma yollarını, bilgiyi nasıl kullanması gerektiğini ve çok yönlü düşünmeyi ele alır. Bilgiye nasıl ulaşıldığı, nasıl değerlendirildiği ve kullanıldığı ile ilgilidir.
  1. İşlemsel bilgi: Bir işin nasıl yapılacağı ile ilgili bilgilerdir. Bilişsel beceriler ve eylemlerin bilgiye dönüşmüş halidir. Örneğin, araba kullanmak, yemek yapmak, yüzmek gibi.
Sonuç:
İçerik çerçevesi, öğrenme çıktılarına ulaşmak için gerekli bilgileri, belirli bir düzen içinde sunar. Bu düzen, hem disiplin içi (dikey) hem de disiplinler arası (yatay) ilişkileri içerir. Dört farklı bilgi kümesi, öğrenmenin kapsamlı ve anlamlı olmasını sağlar. Bir sonraki aşama, içerik çerçevesinin ötesine geçerek, programlar arası bileşenler ve sosyal-duygusal öğrenmeler gibi konuları ele almaktır.
Copy Note
Translate
Share Note